dinsdag 6 juni 2017

Dinsdag 6 juni

9 uur stilte in huis, koffie verkeerd heb ik ingeschonken, kindjes naar school en Wouter naar zijn werk.

Er zijn weer een aantal weken voorbij na de afgelopen keer dat ik heb geschreven.
Ik ben nu sinds 2 weken begonnen met mijn wekelijkse Taxol kuur. Elke vrijdag ochtend ga ik naar het Groene Hart Ziekenhuis waar ik wordt aangekoppeld voor een aantal uur. Nu nog een 10x en dan hebben we alle kuren gehad :) Ik kijk er naar uit !!

Genieten van het mooie weer samen met mijn mannetjes.

Deze kuur is wel veel beter te verdragen dan de AC kuur. Van deze kuur ben ik vooral ontzettend moe, en het is geen normale moeheid, maar een vermoeidheid dat je ziek maakt moe van je grote teen tot aan je kruin. Het is hierin wel lastig dat ik soms niet weet wanneer mijn energie op is, wat ook per dag verschillend is. Hangt samen aan allerlei factoren. Heb ik een goede nachtrust gehad ? Heb ik in de middag kunnen slapen ? Zijn de kinderen druk ? 

Afgelopen pinksterweekend voor het eerst weer naar een verjaardag gegaan van mijn neefje, wat was dat genieten ! En zo leuk om de verraste koppies te zien toen ik kwam! Na anderhalf uur gingen we weer naar huis, in de auto werd ik al beroerd en moe. Bij thuis komst in de tuin op een stretcher. 
Het nadeel van een activiteit is dat het een nasleep heeft. Nasleep in mijn nachten ( slaap onrustig ).
Gisteren naar een rommelmarkt geweest op de ijsellaan in Gouda, heel leuk. Maar na een kwartier merkte ik al dat ik de drukte niet trok teveel prikkels. Dat uit zich na een uur in hartkloppingen en heel misselijk. In de middag proberen te slapen maar doordat ik zo oververmoeid was lukte het mij niet.
Gister avond kwam ik dan ook tot het besef, dat ik een activiteit wel kan doen maar dat de kans er is dat ik al snel moet afhaken omdat ik het niet trek. Zo wilde ik vandaag graag naar de bruiloft gaan van mijn nichtje Sarah, jurk besteld mooie schoenen gekocht. Ik voelde me weer het "vrouwtje". Maar helaas het gaat mij niet lukken. Mijn energie die ik heb, en dat is niet veel, heb ik nodig voor mijn  gezin. We pinken weer een traantje weg...

Mijn gekozen outfit voor de bruiloft.  We bewaren de outfit voor volgend jaar, als ik jarig ben.


Maar besef mij ook zo goed dat ik nu gelukkig geen pijn heb, daar ben ik zo dankbaar voor. 
Ik geniet van de kleine dingen om mij heen. Ik kan niet voorruit plannen of kijken, ik leef met de dag.

Een vriendin van mij gaf de tip "maak een dankbaarheids potje of schrift" dan kan ik daar elke dag mijn zegeningen in op schrijven. Juist op de momenten wanneer ik even het niet zie dat ik dan weer het kan zien.

Elke dag komen er 2 tortel duifjes voor mijn raam, waar ik van mag en kan genieten.


Mijn wereldje is heel klein geworden. Maar zo blij wat er allemaal in mijn kleine wereldje gebeurd.

God geeft mij ook zoveel.
Ik vind Hem niet zo snel in diepe overdenkingen maar wel in die zuster die een lief bloementje langs komt brengen. Of de vlinder die over vliegt.
Of Henk Rothuizen die langs kwam voor een pastoraal gesprek.

Koen die een prachtige tekening heeft gemaakt met 5 mensen. En die ene is de Here God mam die is altijd bij ons!!!!!
God is diegene met het gele hoofd ;)


2 opmerkingen:

  1. Lieve Es',
    Wat jammer dat je niet naar de trouwerij kon gaan. Je zag er zo naar uit.. De andere kant is dat je lichaam je niet voor de gek houdt. Vermoeidheid betekent dus 'gewoon simpel' .....(jaja..een ervaringsdeskundige spreekt uit "eigenwijsheid": je lijf heeft meer rust nodig om de inspanningen die dat lijf verricht te kunnen handelen.
    Wat goed dat je je richt op de positieve dingen. Ook al lijken ze klein, door er bewust naar te kijken besef je pas hoe groot ze zijn.

    Ik ben nu mijn 'kleine studieweek' in Ouddorp aan het inhalen. Hou je haaks, I'll keep on praying..spreek/app je snel weer. Liefs voor jou en je mannen 😘❤

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ps. Ik vroeg mij af wie het poppetje met het rode hoofd is ?

      Verwijderen