Hallo lieve schatten,
Gisteravond tijdens ons avond eten ging mijn telefoon "anoniem" stond er in het display. Ik weet dan dat het ziekenhuis belt. Er gingen twee gedachtes door mij heen:
- O nee hebben ze nog wat slechts in mijn bloed gevonden ? Dit omdat ik afgelopen maandag ochtend op de spoedeisende hulp had gelegen, daar kwam uit dat ik een maagvliesontsteking had.
- O nee mijn weefsel was niet schoon, ik moet nu direct komen.....
- Of goed nieuws, het weefsel is schoon.
En ik dank de Here het was mijn lieve chirurg dokter Raben die mij het goede nieuws vertelde dat "mijn weefsel schoon is". Ik wilde haar wel door de telefoon heen trekken om haar te knuffelen. Welke arts belt nou om 18:45 uur ? Wat is zij toch een zegen. Dit hadden wij echt even nodig, goed nieuws!!!!!
Ik heb haar nog even op de speaker gezet en ze wilde het verhaal nog een keer vertellen naar ons allemaal, de kids gilde blij "mama is weer beter".
Ik heb nu groen licht voor de bestraling. Eerst moeten mijn wonden genezen en dan naar het laatste afsluitende behandeling.
Vandaag mocht ik mijn verjaardag vieren, heb alle vrouwen om mij heen uitgenodigd. En een anderhalf uur ben ik zo ontzettend verwend. En met zijn allen zongen zij "lang zal ze leven". Wat krijgt zo'n lied dan een andere belading.
En was zo dankbaar om met zulke lieve meiden bij elkaar te zijn, ik heb ze bedankt voor alle steun die ik van ze krijg in welke vorm dan ook. Ik ben zo gezegend.
Liefs Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten