laatste chemo,operatie in zicht

Lieve lezers,

Gisteren zijn we terug gekomen van een heerlijk weekje weg naar Friesland.
Wat een top tijd hebben we daar gehad. Een kneuterige camping in Bakhuizen. Een aanrader voor jonge gezinnen www.witeburch.nl.
Leuke dagjes uit gehad. Dagje speeltuin samen met familie van Eijk, dagje wezen varen, dagje dierentuin, uit eten geweest, maar ook heerlijk bij de camping in het zonnetje gezeten met een goed boek.
De afsluiting van de week was even spannend want Koen was uit een skelter gevallen en had een behoorlijke snee in zijn kin, die is nog geplakt bij de huisarts.
Friesland zijn wij ingegaan zonder chemo, ik had behoorlijk wat bijwerkingen van mijn taxol kuur. Uitvalsverschijnselen in vingers en tenen, daardoor besloten om een kuur over te slaan. Wat was dat een verademing. Even bijkomen, de bijwerkingen werden minder in de week maar helaas niet overgegaan.

 

 

  

 



Vandaag had ik weer overleg met de arts en samen met de arts, met Wouter en met God besloten om te stoppen met de chemo. Wij en ook vele mensen om ons heen hebben gebeden of we de juiste beslissing zouden nemen, wel of niet verder gaan met de chemo's... Nu voelde het zo sterk bij de arts om te zeggen "ik stop" dat ik ook het vertrouwen mocht hebben dat God dit tegen mij zegt.
Maar wat is dit moeilijk om in dit vertrouwen te staan, je maakt iets niet af, maar ook niemand kan mij die garantie geven dat die laatste 2 behandelingen dat verschil zullen uitmaken in de toekomst. De arts zelf dacht dat dat niet zo zou zijn, dit omdat ik al zoveel kuren heb gehad.
In die rust moet ik maar gaan staan, maar het ging gepaard met veel traantjes. Tranen van geluk om dit traject af te sluiten, tranen van alle pijn die ik heb ervaren van kuren die ik heb gehad, tranen van geluk om door te gaan naar de volgende stap. De tranen zitten hoog de laatste tijd.

Volgende week woensdag heb ik al mijn MRI en volgende week vrijdag de uitslag. Ook heel spannend. De operatie willen ze nu vervroegen en daar hoor ik binnenkort de datum over.

Met ons als gezin gaat het goed. Bram is 16 juli 10 jaar geworden.

Wouter is met hem samen een paar dagen naar Parijs geweest, om zo zijn 10 jarige leeftijd te vieren !

Bram en Koen genieten van de vakantie. Niets moet.
Bram miste wel zijn vrienden, alleen iets ondernemen is niet aan Bram besteed.
Maar daarentegen zoeken Bram en Koen elkaar nu meer op en spelen ze meer samen.

Koen groeit als een idioot, ineens 2 schoenmaten gegroeid ( en een week later Bram ook ).
Kinderen waren heel blij toen ze hoorde dat de chemo nu klaar is.
We genieten van het samenzijn en ondernemen leuke dingen. Fijn dat dat ook weer kan.