Weer thuis

Lieve allemaal,

Vrijdag ochtend ben ik weer thuis gekomen.
Hoe ik mij voel?
Opgelucht, de tumor is verwijderd uit mijn borst en een aantal lymfklieren zijn verwijderd. Verlost, maar ook beurs, lig nu weer een paar dagen op bed en dat is echt niet mijn ding. Maar ook dankbaar. De operatie is goed gegaan, ze hebben alles kunnen weghalen wat weg moest.
Maar ben ook verdrietig, was een emotioneel iets waar we ook naar toe hebben geleefd en waar ik hard voor heb geknokt tijdens de chemo. En wanneer je dan een aantal dagen in je bedje ligt komt dat stukje ook terug en ben je dat aan het verwerken.

Nu is het deze week een spannende week omdat we donderdag te horen krijgen of het omliggende weefsel schoon is. Zo niet dan moeten er waarschijnlijk meer klieren verwijderd worden. En volgt er nog een operatie. En als het schoon is mag ik aansterken en gaat over een aantal weken, wanneer mijn wonden zijn genezen de bestraling beginnen. De bestraling zal zijn dagelijks in het LUMC ( behalve in het weekend) dit een 5 weken lang.
Ik zeg lang, omdat ik sinds vandaag zo ervaar, dat alles zo Lang duurt. En ik weet nog goed dat aan het begin van het traject (alweer een 6 maanden geleden) zeiden dat juist het laatste stuk het zwaarst zou zijn.
Het leven van iedereen gaat door, wat ook logisch is, maar voor mij staat het vaak stil. Dat is het moeilijkste van dit alles.

Ach ik baal vandaag.

Morgen zal ik wel weer opgewekt zijn, maar nu even niet.

Onderweg naar het ziekenhuis

Koen  heeft mij getekend, met mooie korte stekeltjes

Schoonzusje Merel, die in de ochtendzon bij mijn bedje stond :)